Chantal Deen

Ik kom in actie voor Fight cancer

Gelukkig heb jij kanker overwonnen’, hoor ik vaak. Ik heb helemaal niets gewonnen, ik heb vooral ongelofelijk veel mazzel gehad. 

Begin 2014 kreeg ik de diagnose borstkanker van het type HER 2. Snel groeiend, dus agressief. Als ik fit genoeg was dan mocht ik meedoen aan een klinische studie. Ik gaf destijds spinningles, dus met mijn conditie zat het wel goed. Na een blinde loting mocht ik starten in pool A wat je zou kunnen vergelijken met de pool in een voetvaltoernooi waar je Argentinië, Spanje en Frankrijk treft. In pool A kreeg ik drie verschillende chemo’s op een dag plus immunotherapie. Een week lang was ik dan van de kaart om daarna in twee weken weer op te krabbelen voor de volgende ronde. Na drie chemo- en immunotherapierondes mocht ik de MRI weer in en wat denk je? Er was niets meer te zien. Noppes. Nada.

‘Nu kan ik zeker wel stoppen’, zei ik stoer tegen mijn oncoloog.
Helaas werkt het niet zo. Er kunnen nog resten van de kanker zitten die je op de foto niet kunt zien maar die bij de operatie mogelijk wel zichtbaar zijn. Wel mocht ik van pool A naar pool B (een minder zware pool) wat maakte dat ik nu twee vrijdagen achter elkaar chemo kreeg en een week rust. De immunotherapie ging gewoon door eens per drie weken. Door het uitsmeren van de chemobehandelingen was ik minder lang ziek en mijn haar begon ook weer te groeien. Toen ik de oncoloog vroeg of dit allemaal wel goed ging was zijn antwoord volmondig: ’Ja!’. Dit was o.a. het baanbrekende van de klinische studie. Wat doen verschillende type behandelingen met verschillende patiënten. Pool A was ruig en vreselijk ziekmakend maar de tumor was met het blote oog niet meer waar te nemen. De tweede ronde maakte dat er weer haar en ook nog eens mijn eigen rode kleur terrein heroverde op mijn kale kop. Ik voelde me minder ziek dan in de eerste pool en kon daardoor meer doen.

Lang verhaal kort: na zes maanden van intense chemo kreeg ik een borstsparende operatie. Er was niets meer te zien alsof de tumor nooit had bestaan, waren de woorden van de chirurg. Ik was echter nog niet klaar met behandelingen. De immunotherapie heb ik een jaar lang elke drie weken gekregen en een maand na de operatie stonden er 21 bestralingen op het programma. In maart 2015 werd mijn rechterborst kankervrij verklaard en nu negen jaar later leef ik nog steeds. Hoera!

De reden waarom ik aan de Spin to Fight Cancer deelneem, is om geld in te zamelen voor onderzoeken. Het onderzoek waar ik destijds aan meedeed, heeft letterlijk mijn leven gered. Een levensreddende behandeling gun ik iedereen die nu of in de toekomst te maken krijgt met kanker.

Wil jij mij sponsoren? Alles is welkom.

“I often hear, ‘Luckily, you beat cancer.’ I didn’t win anything; I just had an incredible amount of luck. 

At the beginning of 2014, I was diagnosed with HER2-type breast cancer. Fast-growing, so aggressive. If I was fit enough, I could participate in a clinical trial. At the time, I was teaching spinning classes, so my fitness was in good shape. After a blind drawing, I was placed in pool A, which you could compare to the pool in a soccer tournament where you meet Argentina, Spain, and France. In pool A, I received three different chemo treatments in one day plus immunotherapy. For a week, I was out of commission, only to claw my way back over the next two weeks for the next round. After three rounds of chemo and immunotherapy, I went back in for the MRI, and what do you think? There was nothing to be seen. Zip. Nada.

‘I can surely stop now,’ I said boldly to my oncologist.
Unfortunately, it doesn’t work that way. There could still be cancer remnants that are not visible on the scan but may be visible during surgery. However, I was allowed to move from pool A to pool B (a less intensive pool), which meant I now received chemo on two consecutive Fridays followed by a week of rest. Immunotherapy continued every three weeks. By spreading out the chemo treatments, I was less sick for long periods, and my hair even started to grow back. When I asked the oncologist if everything was going well, his answer was a resounding ‘Yes!’ This was one of the groundbreaking aspects of the clinical trial. What do different types of treatments do to different patients? Pool A was rough and made me extremely ill, but the tumor was no longer visible to the naked eye. The second round allowed my hair, including my natural red color, to reclaim my bald head. I felt less sick than in the first pool and could do more.

Long story short: after six months of intense chemo, I had a breast-conserving surgery. The tumor was gone as if it had never existed, were the surgeon’s words. However, I wasn’t done with treatments. I continued to receive immunotherapy every three weeks for a year, and a month after the surgery, 21 radiation sessions were scheduled. In March 2015, my right breast was declared cancer-free, and now, nine years later, I’m still alive. Hooray!

The reason I participate in Spin to Fight Cancer is to raise money for research. The research I participated in literally saved my life. I wish a life-saving treatment for everyone who is now or in the future affected by cancer.”

Will you like to sponsor me? Any amount is welcome