Drie generaties rennen tegen kanker
Hoe ben je in aanraking gekomen met Rollercoaster Run to Fight Cancer?
‘’Ik ben Claudia, ik ben 38 jaar en ik heb vorig jaar met mijn dochter (10) al meegedaan met Rollercoaster Run to Fight Cancer. Vorig jaar april is mijn stiefvader, dus de opa van mijn dochter, overleden toen ze negen was. Mijn eigen opa is ook aan kanker overleden toen ik negen was. Dus wij renden eigenlijk voor onze opa’s.''
Vorig jaar renden wij nog mee onder de naam ‘’Wij rennen voor opa’’. Dit jaar, op de verjaardag van mijn moeder, hebben verteld dat we besloten hadden weer mee te doen aan Rollercoaster Run to Fight cancer. Dit jaar gaat mijn zoontje ook mee, vorig jaar was hij nog net iets te jong. Eerst was het plan om met z’n vieren te gaan rennen; mijn man, mijn twee kinderen, en ik. Maar toen we vertelden dat we weer mee gingen doen gaf mijn moeder aan dat ze ook graag mee wil gaan rennen. Mijn zus was er ook bij met haar zoontje. En die gaan ook mee rennen. Uiteindelijk gaan we dus met een groot deel van de familie rennen voor onze (stief)vaders / opa’s onder de naam ‘’Drie generaties rennen tegen kanker’’.
Wat motiveerde jou en je familie om deel te nemen aan dit evenement?
‘’Tegenwoordig heeft vrijwel elk gezin wel iemand die dicht bij hen staat die te maken heeft gehad met kanker, of er helaas aan is overleden. Mijn oma heeft bijvoorbeeld borstkanker gehad, maar gelukkig leeft ze nog. We hebben allemaal van dichtbij ervaren hoe deze ziekte levens beïnvloedt. In onze omgeving zijn er nog meer mensen die door deze vreselijke ziekte zijn getroffen. Het raakt ons allemaal diep. Toen mijn dochter vorig jaar vroeg ‘’Mam, kunnen wij dit doen?’’ Dacht ik geen seconden langer na ‘’Tuurlijk gaan wij dit doen!’’.’’
Wat heeft een eerdere deelname aan dit evenement voor jullie zo speciaal gemaakt?
‘’Mijn dochter is echt totaal geen prater als het gaat om haar emoties te uiten of haar gevoelens te uiten. Maar ik merk dat deelnemen aan dit event haar helpt om haar emoties beter te uiten. Ze kan er nu makkelijker over praten en het helpt bij de verwerking.’’
Hoe hebben jullie geld ingezameld?
‘’We hebben ons op zondagavond aangemeld, of eigenlijk heb ik iedereen aangemeld, in het team. Daarna plaatsten we ons eerste bericht op Facebook. En tot onze verrassing zagen we al binnen de eerste 24 uur dat we zo'n 500 euro hadden opgehaald. Het ging echt razendsnel.
Ik heb het daarna heel brutaal op ons internetpagina van m'n werk gezet. En dat heeft ons heel goed gedaan. En dat heeft ook heel erg geholpen. En dat heeft mijn zus uiteindelijk nu ook gedaan. En ja, we zitten nu bijna op 1800 euro voor het hele team. ‘’
Heb je nog tips voor anderen om meer geld op te halen?
‘’Mijn advies is om het berichtje continue te blijven herhalen in je omgeving in de hoop dat mensen die een eerste keer dachten ‘’oh dit doe ik nog wel een keer’’, nu wél meteen gaan doneren. En blijf ook voortdurend de boodschap uitdragen van waarom we dit doen en waarom het zo belangrijk is. Dat is mijn overtuiging. We moeten niet aarzelen om dit met anderen te delen. Zoals ik al eerder zei, lijkt iedereen wel een connectie te hebben met kanker. Velen hebben helaas iemand verloren aan deze ziekte, dus het raakt veel mensen diep. Dat merk ik ook aan de gesprekken die ik heb gehad met collega's, zelfs diegene die ik niet zo vaak spreek binnen ons grote bedrijf. Sommigen vertellen me dat ze vaak goede doelen steunen, maar vooral als er persoonlijke verhalen bij betrokken zijn. Ja, dan voelen ze zich extra gemotiveerd om bij te dragen.’’
Zou je anderen aanmoedigen om deel te nemen aan soortgelijke evenementen, en zo ja, waarom?
‘’Ja, ik vind het ook mooi dat dit evenement heel toegankelijk is voor kinderen. Mijn zoontje is, in tegenstelling tot mijn dochter, wel een prater. Hij wilde heel graag meedoen. Maar toen we het er over hadden gaf hij aan: "Het heeft voor opa helemaal geen zin meer dat we geld ophalen’’. Toen heb ik hem uitgelegd dat het ook voor andere opa's belangrijk is om geld op te halen zodat we andere opa’s wel kunnen genezen. Het is echt een evenement om samen te doen ’’
Zoëy (dochter van Claudia): ''Wij gaan rennen voor kanker omdat mijn opa is overleden, en ook de opa van mama is toen zij klein was doodgegaan door kanker. Wij willen veel geld ophalen zodat misschien anderen geen kanker meer krijgen. Mama en ik hebben al eerder gerend en geld opgehaald, dat was erg leuk om te doen. Het rennen was leuk maar vooral de achtbanen en het spelen in het water na het rennen was leuk.''